BARCELONA
Barcelona ma bardzo wyrazisty układ miasta, którego plany powstały pod koniec 1859 roku. Dzisiejszy układ urbanistyczny miasta stworzył
Ildefons Cerdà. przez rygorystyczny układ urbanistyczny, można było wytworzyć
bardzo intensywność zabudowę, co ciekawe to założenie modernistyczne,
które jak najbardziej odnajduje się w dzisiejszych czasach.
W projekcie architekt wziął pod uwagę komfort przyszłych
mieszkańców, uwzględniając potrzeby zarówno ich zdrowia fizycznego jak i
psychicznego. Odseparowane od siebie budynki, oraz ich wysokość nie większa niż
szerokość ulic między kamienicami, to główne założenia planu Cerdy. Cechy
wyróżniające budynki w dzielnicy Eixample to:
·
regularne, geometryczne rozmieszczenie,
·
szerokość budynku: 14 metrów,
·
okna wychodzące zarówno na zewnątrz jak i na
podwórze; takie rozwiązanie miało zapewnić właściwą wentylację oraz
nasłonecznienie mieszkań,
·
kamienice ulokowane w kształt kwadratów; takie
ulokowanie obiektów tworzy odseparowane od ulic podwórze, które miało stać się
bezpiecznym miejscem zabaw dla dzieci, oraz miejscem odpoczynku dla
mieszkańców.
Na dzielnicę składa się system kwadratów o bokach 133,3
metra. Każdy wierzchołek kwadratu jest ścięty pod kątem, tworząc linię o
długości 15 metrów. Powierzchnia powstałej w ten sposób jednostki to 1,24 ha.
Ulice mają zazwyczaj 20 metrów szerokości: 10 metrów przeznaczonych jest na
jezdnię, a po 5 metrów obustronnie na chodniki oraz zieleń.
